প্ৰজ্ঞা-An intuition

  🍁ভাল লগা কথা বোৰ বুকুত থাকি যায়,ভাললগা শব্দবোৰ বুকুতে ৰৈ যায়।শব্দবোৰ,কথাবোৰ কেতিয়াবা সেমেকা ওঁঠৰ সেউজীয়া সমিধান অথবা জুই আঙনি যেন খৰাং বাট।শব্দই নিমিষতে ভাঙি দিব পাৰে তোমাৰ বুকুৰ ভিতৰৰ ঘৰ দুৱাৰ। 🍁ভিতৰি ভিতৰি মৰি যোৱা মানুহৰ বাবে কথাই সাহ।কথা পাতি লোৱা।শব্দৰ ভৰি নাই,হাত নাই অথচ কথাবোৰ বতাহত উৰে,কথাবোৰ আকাশত উৰে,শব্দই খোজ কাঢ়ে, দৌৰে। 🍁কথাৰ হাত নাই,স্পৰ্শ নাই,তথাপিও কথাই মানুহক চুব পাৰে।শব্দবোৰ অনায়াসে তোমাৰ কাষ চাপিব পাৰে।শৰীৰ য'ত যাব নোৱাৰে,শব্দবোৰ অনায়াসে তাত গৈ পায়। 🍁শব্দই চুই যায় আবেলিৰ ৰ'দ অথবা ঘনঘোৰ এন্ধাৰ। 🍁কাৰোবাক আঁকোৱালি নোলোৱাকৈয়ে কথাৰে কাৰোবাক আঁকোৱালি লোৱা যায়। 🍁কথাবোৰ আত্মা,সেয়েহে চাগৈ কাৰোবাৰ হাতখন চিৰদিনৰ বাবে ধৰাৰ আগতে কথাবোৰ মিলাটো জৰুৰী।কথা পাতিলে সকলোবোৰ ঠিক হৈ যায়।সেয়েহে কথা পতাটো জৰুৰী। Inspired by Nayab Midha 

"ঠিক এনে সময়তে মোৰ আৰু এটা গীতৰ জনপ্রিয়তায়ো শীর্ষস্থান পাইছিল। গীতটো হৈছে- "আগলি বতাহে কঁপালে কলৰে পাত মন উৰণীয়া হেৰালে বাটৰে আঁত।।" এই গানটো জয়ন্ত হাজৰিকাই সুৰ দি নিজে গাইছিল। গানটোৰ ৰচনাৰ পটভূমি বৰ আকর্ষণীয়। উজানবজাৰৰ আমি থকা ভাৰাঘৰৰ মালিক প্রবোধ দাস, সুবোধ দাস আৰু প্রমোদ দাস মামাহঁতৰ ঘৰত এখন বিয়া হৈছিল। বিয়াৰ খোবাখুবী উৎসৱৰ দিনা এটা সৰু মজলিচ হৈছিল। তাতে কবি হীৰেন ভট্টাচাৰ্য আৰু জয়ন্ত হাজৰিকাও উপস্থিত আছিল। হীৰুৱে মানে হীৰেন ভট্টাচাৰ্যই তিনি মিনিটত গান লিখাৰ খেল এটাৰ কথা উলিয়ালে। মোক ক'লে-Start. মই কাগজ ক'ত পাওঁ এতিয়া! লৰালৰিকৈ হীৰুৱে চিগাৰেটৰ পেকেট এটা ফালি বুকুফাল উলিয়াই দিলে। মইনো এতিয়া কি লিখোঁ। খিৰিকীৰে বাহিৰলৈ চাই দেখিলো আন্ধাৰত কলপাত এখিলা লৰি আছে। ৰাণাই (জয়ন্ত হাজৰিকাই) গানটোত সুৰ দিব আৰু নিজেই গাব বুলি খেলৰ আৰম্ভণিতে ঠিক হৈছিল। তেওঁ সেই সময়ত যৌৱনৰ দুৱাৰডলিত। ৰাণাৰ মনৰ মানসতাৰ লগত মিলাকৈ মোৰ মনলৈ তৎক্ষণাৎ কেইটামান শাৰী আহিল- আগলি বতাহে কঁপালে কলৰে পাত, মন উৰণীয়া হেৰালে বাটৰে আঁত। বুজোঁ কি নুবুজোঁ  চিনাকি কুলিৰে মাত  মেলো কি নেমেলো  আকাশে চুবলৈ হাত  হেৰ...

  ডাঃ বৈকুণ্ঠ নাথ গগৈ অসমীয়া সংগীত জগতৰ এগৰাকী নীৰৱ সাধক।তেখেত পেছাত এগৰাকী পশু চিকিৎসক আছিল।স্বভাৱত কিছু প্ৰচাৰ বিমুখ ডাঃ গগৈয়ে বহুবোৰ অসমীয়া গীতত নিজৰ কণ্ঠ আৰু সুৰ প্ৰদান কৰিছিল যদিও সংৰক্ষণৰ অভাৱত তেখেতৰ মহীয়ান কণ্ঠ আৰু সৃষ্টিৰাজি সমূহ আজিৰ তাৰিখত অৱহেলিত হৈ ৰৈছে। ডা: বৈকুণ্ঠ নাথ গগৈৰ সবাতোকৈ জনপ্ৰিয় গীত আছিল-ফুল ফুলক ৰ'দৰে ফুল।প্ৰখ্যাত গীতিকাৰ  দ্বিজেন্দ্ৰ মোহন শৰ্মা আৰু সুৰকাৰ হীৰেন গোহাঁইৰ দেৱৰ এই যুগজয়ী সৃষ্টিত কণ্ঠদান কৰিছিল ডাঃ বৈকুণ্ঠ নাথ গগৈয়ে।আন এটি প্ৰখ্যাত গীত আছিল মন দোলে ফাগুণৰে বা।তাহানিৰ ৰেডিঅ'ৰ গীতিমালিকা অনুষ্ঠানত এই সুবাসভৰা গীতসমূহৰ সাংঘাতিক জনপ্ৰিয়তা আছিল। Dr. Baikuntha Nath Gogoi was a silent devotee in the Assamese music world. By profession, he was a veterinarian. Although he was shy of publicity, Gogoi had lent his voice and music to many Assamese songs. However, due to lack of preservation, his magnificent voice and creations are neglected today. Dr. Baikuntha Nath Gogoi's most popular song was 'Phul Phulok Rodore Phul'. This timeless cre...