প্ৰজ্ঞা-An intuition

বাস্তৱৰ দুৰন্ত প্ৰত্যাহ্বানক নেওচি প্ৰেৰণাৰ ফল্গুধাৰা বোৱাই দিয়া ব্যক্তিজন.... দৰিদ্ৰতা - যাৰ কৱলত পৰি স্তব্ধ হৈ যায় বহুতৰে খৰস্ৰোতা সময়,জীৱন মৰহি যায় আৰু আশাবোৰ? আশাবোৰ যেন আলফুলে শুই পৰে মন কিম্বা মগজুৰ একোটা বিশেষ কোণত।চন ১৮০৯,তাৰিখ ১২ ফেব্ৰুৱাৰী,হাৰ্ডিন দেশৰ কেনটুকীত জন্ম হৈছিল এজন বিশ্ববিশ্ৰুত জনপ্ৰিয় ব্যক্তিৰ ,নাম যাৰ আব্ৰাহাম লিংকন।পিতৃ থমাছ লিংকন পেছাত এজন কৃষক আছিল।মাতৃৰ নাম আছিল নাঞ্চি লিংকন আৰু জ্যেষ্ঠ ভগ্নী আছিল ছাৰা।ভূমি সংক্ৰান্তীয় বিবাদৰ বাবে আব্ৰাহাম লিংকনৰ পৰিয়ালে পূৰ্বৰ ঠাই ত্যাগ কৰি ক্রিক ফাৰ্মত থাকিবলৈ লৈছিল যদিও তাতো একেধৰণৰ বিবাদৰ মুখামুখি হোৱাত পুনৰ সেই ঠাইও এৰি আহিবলগীয়া হৈছিল।৬বছৰ বয়সত আব্ৰাহাম লিংকনক বিদ্যালয়ত নামভৰ্তি কৰা হৈছিল যদিও পিতৃক কামত সহায় কৰিবৰ বাবে অধ্যয়নপিপাসু আৰু জিজ্ঞাসু স্বভাৱৰ লিংকনে বিদ্যালয় ত্যাগ কৰিছিল।১৮১৮ চনৰ ৫ অক্টোবৰ তাৰিখে আব্ৰাহাম লিংকনৰ ৯বছৰ বয়সত মাতৃৰ পৰলোকপ্ৰাপ্তি হয়।মমতাৰ আঁচল খন যেন বহু দূৰলৈ উৰি গৈছিল।আত্মিক বান্ধোনেৰে আঁটি আঁটি বান্ধি ৰখা সেই বাঘজৰী ডাল ক্ৰমে দুৰ্বল হৈ পৰিছিল।মাত্ৰ ১১ বছৰ বয়সতেই ভগ্নী ছাৰাই...

হেঁপাহৰ এজাক কুঁহিপতীয়া সপোন ৰচাৰ স্বপ্ন প্ৰায় সকলোৰে থাকে।কোনোৱে যদি অজস্ৰ সা-সম্পদ,টকা পইচাৰ মাজতেই সুখ স্বাচ্ছন্দ্যময় জীৱনৰ সন্ধান কৰে আন দহজনে আকৌ বুকুৱে বুকুৱে শিপাই থকা সপোনজাকক সাকাৰ ৰূপ দিব পৰাতেই বিচাৰি পায় জীৱনৰ সাৰ্থকতা।তেওঁলোকৰ মাজত হেঁপাহৰ,আনন্দৰ এক সলিল ৰাশি অহৰহ প্ৰবাহমান হৈ থাকে।কিবা এটা বিশেষ কৰাৰ তাৰণাতেই বেলেগতকৈ বেলেগ হিচাপে গঢ়ি তোলে নিজক আৰু হৈ পৰে মোৰ,আমাৰ দৰে বহুজনৰ বাবে জীৱনৰ অংশুমান স্বৰূপ।নাম ইৰিন ফ্রেডৰিক ব্ৰুনিংগ ওৰফে মাতা সুদেৱী(সুদেৱী দাসী)।জাৰ্মানীত জন্মগ্ৰহণ কৰা ইৰিন ফ্ৰেডৰিকে বাৰ্লিনত শিক্ষা সাং কৰি মাত্ৰ 20 বছৰ বয়সতেই এগৰাকী সাধাৰণ পৰ্যটকৰ দৰেই তেওঁ ভাৰতভূমিত খোজ পেলাইছিল।জীৱনৰ মূল উদ্দেশ্যেৰ সন্ধান কৰি উপস্থিত হৈছিল উত্তৰ প্ৰদেশৰ ৰাধাকুণ্ডত।ইউৰোপীয় দেশৰ সকলো সা সুবিধা,আৰম্বৰ পূৰ্ণ বিলাসিতা ময় জীৱন ত্যাগ কৰি হৃদয়ৰ সমস্ত আকুলতাৰে দূৰণিবটিয়া পৰিয়ালৰ মৰম স্নেহৰ বান্ধোন ছিঙি মথুৰাৰ এখন সৰু গাওঁত বসবাস কৰিবলৈ লৈছিল।                           তাৰ পিছত তেওঁ গুৰু শ্ৰীলা টিনকোদী গোস্বামীৰ শ...

ড° ভূপেন হাজৰিকাদেৱৰ গীতত মানৱতাৰ সুবাস: সংগীত যদি এটা ধৰ্মৰ নাম হয়,কিমান যে মানুহ এই ধৰ্মলৈ ধৰ্মান্তৰিত হ'ব তাৰ কোনো লেখ নাই।যদি অদূৰ ভৱিষ্যতে এনে হয় তেনেহ'লে হয়তো ৰচিত হ'ব এখন নতুন ধৰ্মগ্ৰন্থ যাৰ নাম হ'ব মানৱায়ন।এটা গীতে এজাক নতুন দিনৰ স্বপ্নৰ শলিতা জ্বলাব পাৰে,এজাক নতুন মুখৰ চমক সৃষ্টি কৰিব পাৰে,মানৱ হৃদয়ৰ কলুষতা নাশি সুন্দৰ জীৱনৰ বকিয়া নিৰ্মাণ কৰিব পাৰে।জ্বাজ্বল্যমান আকাশত উৰাৰ স্বপ্ন দেখুৱাব পাৰে,হৃদয়ৰ সমস্ত আকুলতাৰে মানৱ প্ৰেমৰ নিৰঙ্কুশ মালিতা ৰচিব পাৰে অথবা এটা গীত হ'ব পাৰে এটি জীৱন্ত সপোন কিম্বা জী উঠাৰ সহজ আকুলতা।বহুজনৰ প্ৰগলভিত কণ্ঠত অতীজৰে পৰাই ফুল হৈ ফুলিছে জীৱন,আশাবাদ অথবা মানৱতাৰ গানে।ডঃ ভূপেন হাজৰিকাদেৱৰ গীত সমূহেও মানৱতাৰ ৰাগিনী সৃষ্টি কৰি ন-সমাজৰ চিত্ৰ অংকন কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে।মনৰ মাজত পুঞ্জীভূত হৈ থকা সমাজ,দেশ,ৰাষ্ট্ৰৰ অস্থিৰতা, অৰাজকতা,অন্যায়,অবিচাৰক কথা,ছন্দ,অনুভূতি,তাল,লয় আৰু স্বৰলহৰৰ মধুৰ মূৰ্ছনা তথা সুনিবদ্ধ শব্দমালাৰে গাঁঠি মানৱ প্ৰেমৰ এক অভিনৱ চানেকি বহন কৰিছে।শোষিত,নিষ্পেষিত,লাঞ্ছিত,বঞ্চিত সকলৰ বাবে তেখেতৰ কন্ঠ হৈ পৰিছে নিৰাশাৰ মাজতো ...

বিশ্বজুৰি ক'ৰ'না ভাইৰাছৰ আতংকৰ মাজতে কিছু সুকীয়া অনুভৱ: ক'ৰ'ণা ভাইৰাছ!অনাকাংক্ষিতভাৱেই সমগ্ৰ পৃথিৱীৰ মানবজাতিৰ বাবে হৈ পৰিল মৃত্যুদূত সদৃশ।সৰ্বত্ৰে এতিয়া কেৱল মৃত্যুৰ কিৰিলী।আজি যেন সমগ্ৰ বিশ্ববাসী পৰাস্ত হৈছে এটা ভাইৰাছৰ ওচৰত।কিমান শক্তিশালী হ'ব পাৰে এটা ভাইৰাছ আৰু প্ৰকৃতি!শান্ত সমাহিত প্ৰকৃতিয়েও যেতিয়া প্ৰচণ্ড ক্ষোভত মানৱ জাতিৰ হাত এৰি দিয়ে তেতিয়াই অনুভৱ হয় সঁচাই মানুহ জীৱশ্ৰেষ্ঠ হয়নে?এই ভাইৰাছক প্ৰতিহত কৰিবলৈ চৰকাৰ,ৰাষ্ট্ৰ, প্ৰতিগৰাকী জনগণ সিদ্ধহস্ত হৈছে।ভাৰতবর্ষত প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ আহ্বানমৰ্মে  ২১ দিনধৰি 'lock down' ঘোষণা কৰিছে।একেদিনাই এখন দেশ যেন স্তব্ধ হৈ ৰ'ল।ইয়াৰ আগলৈকে প্ৰতিখন ঘৰতেই প্ৰতিদিনাই কিমান যে ব্যস্ততা।অফিচ, কছাৰী,স্কুল,কলেজ,মিটিং, চেমিনাৰ আৰু যে কত কি...।যান্ত্ৰিক জীৱন যাত্ৰাত অভ্যস্ত সকলোৰে নিজক হেৰুৱাই পেলোৱাৰ উপক্ৰম হয়,এতিয়া যেন যান্ত্ৰিক জীৱনবোৰে কিছু ইকাটি সিকাটি কৰিবলৈ আহৰি পাইছে।মৃত্যুৰ আশংকাত দিয়া দেশজোৰা বন্ধৰ মাজতো কিছু ধনাত্মকতা বিৰাজ কৰিছে।সম্পর্কবোৰে নতুন মাত্ৰা লাভ কৰিছে।ব্যস্ততা কেতিয়াও জীৱন হ'ব নোৱাৰে,ই জীৱনৰ এটা ...

( প্ৰেৰণাদায়ক লেখা) মানৱীয়তাৰ সাগৰখন এতিয়াও বৈ আছে.... "সুখ সুখ বুলি   মানুহ বলিয়া        নেদেখে সুখৰ মুখ  সুখ বিচাৰোঁতে  পাই সংসাৰত          দুখৰ উপৰি দুখ।  সুখ দুখৰ             মনেই কাৰণ           মনক কৰিবা থিত   ত্যাগত লভিবা    পৰম সন্তোষ          সাধিবা লোকৰ হিত।"                              -আনন্দ চন্দ্ৰ আগৰৱালা। আজিও এই পৃথিৱীত এনে বহুলোক আছে যিসকলৰ মন,চিন্তাধাৰা এখনি নৈৰ দৰেই স্বচ্ছ,নিৰ্মল,আৰু নিৰৱধি।নিৰ্মেঘ আকাশৰ বেলিৰ দৰেই সত্য,সুন্দৰ অথবা পবিত্ৰতাৰে বিমণ্ডিত।সমগ্র বিশ্বজুৰি চৰ্চিত এখন আশ্ৰম যি হৈ পৰিছে প্ৰতিগৰাকী আশাহীন লোকৰ বাবে আশাৰ ৰেঙণিস্বৰূপ,ঘৰহীন লোকৰ বাবে এখনি আদৰৰ ঘৰ,নিঃসহায়, শোষিত নিষ্পেষিত,পৰিত্যাগী,শাৰীৰিক অথবা মানসিকভাৱে অসুস্থ লোকৰ বাবে হৈ পৰিছে জীৱনযুদ্ধৰ ভিটামিন স...

https://xandhani.blogspot.com/2020/04/blog-post.html/ বিশ্ববিশ্ৰুত এখনি ৰহস্যময় চিত্ৰৰ কথাৰে... সৃষ্টিৰ পৰিধি নাই,নতুনত্বৰ সঁচা উঁহ বিচাৰি আন্ধাৰ ফালি ফালি মাথোঁ গৈ থাকে অসীমলৈ।সৃষ্টিশীল মানুহৰ বাবে একো একোটা সৃষ্টিয়েই তেওঁলোকৰ বাবে হৈ পৰে নিৰ্মল আনন্দৰ উৎস।এখন চিত্ৰই মৌনতাৰ ভাষাৰেই লানিনিছিগাকৈ কৈ যাব পাৰে প্ৰেম-অপ্ৰেম,প্ৰাপ্তি-অপ্ৰাপ্তি,জীৱনৰ বৰ্ণময়তাৰ অজস্ৰ অন্তহীন কথা।চিত্ৰৰ মাজেৰে জীৱন্ত হৈ উঠে হৃদয়ৰ ফেৰেঙনিত গোপনে সাঁচি ৰখা প্ৰতিটো জিলমিলিয়া অনুভৱ।প্ৰচুৰ ধৈৰ্যশীলতাৰ সৈতে প্ৰতিটো অনুভৱক ন প্ৰাণ দিয়া সেই শিল্পীগৰাকীয়ে যুগ যুগান্তৰলৈ থৈ যায় সৃষ্টিৰ  মণি-মুকুতাবোৰ।বহু শতিকাৰ পূৰ্বেই এগৰাকী চিত্রশিল্পীৰ লাৱনি হাতৰ পৰশত সৃষ্টি হোৱা এখন ছবিয়ে সমগ্ৰ বিশ্বত খলকনিৰ সৃষ্টি কৰিছিল।যিখন ছবিৰ আজি পৰ্যন্ত ঘন ৰহস্যৰ যতি পৰা নাই।সৰুৰে পৰাই আপুনি,মই আমি শুনি আহিছোঁ লিও নাৰদো দা ভিঞ্চিৰ জনপ্ৰিয় চিত্ৰকৰ্ম মনালিছাৰ কথা।ক'ৰবাত পঢ়া মোৰ মনত পৰে-'কলাকাৰৰ হে মৃত্যু হয়,কলাৰ নহয়'।বহু শতিকাৰ পূৰ্বেই অংকিত এখন ছবি আজিও সিমানেই চৰ্চিত তাতেই প্ৰমাণিত হয় শিল্পীগৰাকী আৰু চিত্ৰখনৰ পৰম স...