পিচৱাই লোককলা

 

বল্লভাচাৰ্য বিদ্যালয়ৰ বৈষ্ণৱসকলে প্ৰথমে ৰাজস্থানৰ নাথদ্বাৰত পিচৱাই কলাৰ পৰিচয় দিছিল।সাধাৰণতে ভগৱান শ্ৰীনাথজীৰ কাহিনী দেখুওৱা এই চিত্ৰসমূহ মন্দিৰত প্ৰদৰ্শিত হৈছিল।  নাথদ্বাৰৰ জংগড আৰু গৌড় জাতিয়ে পিচোৱাই চিত্ৰসমূহ সৃষ্টি কৰিছিল।পিচৱাই চিত্ৰসমূহত বিভিন্ন কাহিনী ৰচনা কৰা হয়, যাৰ ভিতৰত আছে ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ জীৱন, শ্ৰীনাথজী (ভগৱান কৃষ্ণৰ অৱতাৰ), বল্লভাচাৰ্যৰ পাৰিবাৰিক ইতিহাস, গৰু, পদুম আৰু প্ৰকৃতিৰ আন বহুতো সুন্দৰ আৰ্হি। সংশ্লিষ্ট পৃষ্ঠভূমিৰ স্কেচ কৰিবলৈ জিংক আৰু এঙাৰ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। ৰঞ্জকবোৰ খনিজ যৌগ আৰু উদ্ভিদৰ সামগ্ৰী যেনে কপাৰ এচিটেট, পাৰা ছালফাইড, ইণ্ডিগোৰ পৰা আহৰণ কৰা হৈছিল। পেইণ্টিং ব্ৰাছবোৰ সূক্ষ্ম ৰেখাৰ বাবে ছাগলীৰ চুলি আৰু কাঠবিলাকৰ আঁহ আদিৰে তৈয়াৰ কৰা হৈছিল।পিচৱাই চিত্ৰসমূহত বিভিন্ন ধৰণৰ শৈলী আৰু বিষয়বস্তু বৰ্ণিত কৰা হয়।উদাহৰণস্বৰূপে-ৰাসলীলাত গোপীসকলৰ সৈতে ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ নৃত্য ,গিৰিৰাজা পিচৱাইত ভগৱান কৃষ্ণক তীব্ৰ বৰষুণৰ পৰা মানুহক সুৰক্ষিত কৰিবলৈ তেওঁৰ কণমানি আঙুলিত গোবৰ্ধন পৰ্বত কঢ়িয়াই নিয়া চিত্ৰ,গোপষ্টমীত ভগৱান কৃষ্ণক তেওঁৰ বাঁহী বজোৱা আৰু তেওঁৰ গৰুৰ দ্বাৰা আৱৰি থকা নিজকে উপভোগ কৰা চিত্ৰ দেখুওৱা হয়।এইবিধ কলা ফেশ্বন ডিজাইনাৰ আৰু গৃহ সজ্জাৰ ব্ৰেণ্ডৰ মাজত অতি জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে। মন্দিৰ আৰু ঘৰৰ দেৱালৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ই আমাৰ পোছাকলৈও অতিক্ৰম কৰিছে। এই প্ৰয়াস মানুহৰ মনত কলাত্মক চেতনা জাগ্ৰত কৰাৰ ক্ষেত্ৰত এক অভিনৱ পদক্ষেপ আৰু তাৰ সমান্তৰালভাৱে ভাৰতৰ বিভিন্ন লোক আৰু জনজাতীয় ৰূপবোৰ বুজি পোৱাৰ এটা উপায়।